احتياط شرط عقل است...

بيراه نگفته اند كه گفته اند، احتياط شرط عقل است...براي بازگشت و شروعي دوباره به رابطه اي كه طرف ديگر رابطه ، بارها شما را ناديده گرفته يا كه آزرده خاطر كرده بايد محتاط بوداين جاده عجيب لغزنده و‌ گاهي يك طرفه است، احتياط كنيد احساساتي نشويد! وقتي كسي را مي بخشيمو فرصتي دوباره به او‌ مي دهيم،حواسمان باشداشتباهش را پذيرفته و در جهت رفع آسيب هايش قدم برداشته يا نه؟آيا اعتمادمان را جلب كرده؟آيا در ارتباط با او احساس عميق آرامش و در كنارش به اندازه كافي حس امنيت خاطر داريم؟به بلوغ رفتاري رسيده ، رشد اخلاقي داشته و به ايفاي نقشَش در رابطه و مراقبت از آن پي برده؟درست است كه هر تمام شدني نوعي از دست دادن استاما هر از دست دادني بد نيست و نبايد لزوما غم بهمراه داشته باشدحواستان باشد غمناك ترين و و درد آور ترين لحظه درست زماني ست كه به هر قيمتي وسوسه مي شوي براي شروع دوباره يك رابطه ي از پايه اشتباه!رابطه اي سالم است كه با آگاهي شكل مي گيرد و با ايجاد تغييرات مثبت پويا مي ماند و ماندگار مي شود.آدم ها في نفسه مستعد اند كه در برابر تغييرات مقاومت كنندو گاهي تنها شكل تغييرشان ،فقط نوع آزار دادنشان است كه از نوعي به نوعي ديگر تغيير مي كند.تلاش براي آغازي دوباره آگاهي مي طلبدكه در صورت عدم آگاهي و شناخت ،رابطه منتهي ميشود به تداوم غم ، عميق تر شدن درد و بدتر از آن عادت به در درد كشيدن ماندن است تا سر حد كِرِخ شدن درد و نتيجه اش مي شود بي تفاوتي !بي تفاوت شدن به همه چيز و همه كَس!اگر باورتان آسيب ديدهاگر بارها با روح و روانتان بازي شدهاگر حس دوست داشتني امنيت و آرامش را نچِشيده ايددست نگه داريد!براي شروعي دوباره دچار وسوسه نشويدصبوري كنيد...و اين جمله ي معروف را ملكه ي ذهنتان كنيد “ما يكبار اشتباه ميكنيم اما تصميم به تكرار اشتباه ديگر اشتباه نيست انتخاب ماست“